Καθώς είναι ήδη εμφανείς οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής, υπάρχει ανάγκη για στρατηγικό σχεδιασμό με σενάρια που αφορούν τη κλιματική αλλαγή. Η κλιματική κρίση ένα σοβαρό ζήτημα εθνικής ασφάλειας και όχι για μια θεωρητική προσέγγιση ενός κινδύνου που κάποια στιγμή στο μέλλον θα εμφανιστεί. Επομένως, απαιτούνται άμεσες παρεμβάσεις για να οργανωθεί καλύτερα το κράτος, να βελτιώνεται διαρκώς η συνεργασία μεταξύ των υπουργείων και να κατανέμονται βέλτιστα τα κονδύλια.
Η κρατική μηχανή θα αντιμετωπίσει τις μεγάλες φυσικές καταστροφές που θα ενταθούν τα επόμενα χρόνια. Η ελληνική κυβέρνηση έχει δώσει μεγάλο βάρος στη πολιτική προστασία, η οποία λαμβάνει σημαντική χρηματοδότηση και από το ΕΣΠΑ. Όμως, ένα σοβαρό κράτος που σέβεται τους πολίτες του πρέπει να προλαβαίνει το κίνδυνο και να λαμβάνει όχι μόνο βραχυπρόθεσμα μέτρα αλλά κυρίως, μακροπρόθεσμα.
Στο τελευταίο, εξυπηρετεί ο μακροπρόθεσμος στρατηγικός σχεδιασμός (Strategic Foresight) και η δομημένη προληπτική σκέψη κατά τη διαδικασία λήψης αποφάσεων. Αυτό είναι κάτι νέο για τη χώρα μας, αλλά πολύ γνωστό στα ισχυρά και καλά οργανωμένα κράτη του εξωτερικού (λχ. ΗΠΑ). Παρά το γεγονός ότι στην επιστημονική κοινότητα υπάρχουν διάφορες απόψεις σχετικά με τη κλιματική αλλαγή, είναι δεδομένο ότι η μάχη που καλείται να δώσει η ανθρωπότητα απαιτεί μεγάλη αποφασιστικότητα.
Γίνεται λοιπόν κατανοητό ότι η πράσινη μετάβαση αποτελεί τη μοναδική λύση απέναντι στο κλιματικό κίνδυνο που γιγαντώνεται. Λαμβάνοντας υπόψη τα ανωτέρω, η Ελλάδα βρίσκεται εντός της ομάδας των χώρων που διαθέτουν στη κυβερνητική τους δομή τμήμα Μακροπρόθεσμου Στρατηγικού Σχεδιασμού (StrategicForesight) για το Μέλλον.
Η ομάδα Foresight υπό τον Πρωθυπουργό οργανώνει το τρόπο που αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση το μέλλον, μέσα από δύο συγκεκριμένα εργαλεία προετοιμασίας και ανίχνευσης των μελλοντικών τάσεων- προκλήσεων: πρώτον με το σύνθετο δείκτη State of the Future (SOFI index) και δεύτερον, με την εισαγωγή του επιστημονικού τομέα των σπουδών για το μέλλον (Future Studies) στο ελληνικό πανεπιστήμιο. [1]
Ειδικότερα για το δείκτη SOFI, επισημαίνεται ότι συμβάλλει στη συγκριτική παρακολούθηση της κατάστασης του κράτους δια μέσου της παρόδου των ετών. Επί της ουσίας, βάση αυτού γίνεται η εκτίμηση των μελλοντικών τάσεων. Για την Ελλάδα, ο εν λόγω δείκτης κατασκευάζεται πρώτη φορά και οι μεταβλητές του (variables, οι οποίες αποτελούν τα δομικά του στοιχεία) προέρχονται από τις ακόλουθες θεματικές κατηγορίες: Κοινωνία- Πολιτισμός, Φυσικό Περιβάλλον, Πολιτική- Δίκαιο, Οικονομία, Τεχνολογία- Υποδομές. Μακροπρόθεσμος στρατηγικός σχεδιασμός μπορεί να υπάρξει και για τη βιώσιμη ανάπτυξη. [2]
Το πολιτικό προσωπικό της χωράς έχει αντιληφθεί ότι πρέπει να περάσει από την ευαισθητοποίηση σε γενναίες παρεμβάσεις που απαιτούν ισχυρή πολιτική βούληση. Εν ολίγοις, οι φυσικές καταστροφές που βίωσε και βιώνει η Ελλάδα επιβάλλουν τη δημιουργία ισχυρών βάσεων. Έτσι, θα αποτραπούν οι δραματικές συνέπειες και θα αντιμετωπίζονται οι επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στη χώρα μας.
Τέλος, οι πολίτες πρέπει να κατανοήσουν τη σημασία των ανωτέρω ώστε να γίνει η Ελλάδα ένα σύγχρονο κράτος. Οι ίδιοι αποτελούν αναπόσπαστο μέρος της πράσινης μεταβάσεως και θα πρέπει να προσαρμοστούν σχετικά. Μεταξύ άλλων, στη πράξη αυτό σημαίνει μείωση της σπατάλης ενέργειας στη καθημερινότητα, αλλαγή του τρόπου μετακίνησης, ανακύκλωση, επαναχρησιμοποίηση των αντικειμένων και καλλιέργεια της κουλτούρας ότι υπάρχει ευθύνη γιατί το περιβάλλον πρέπει να διατηρείται για τις επόμενες γενιές.
