Η αποχώρηση της Βρετανίας από την ευρωπαϊκή ενιαία αγορά θα διαταράξει πολλές μακροχρόνιες οικονομικές σχέσεις και θα μπορούσε ακόμη να καταστρέψει μια από τις παλαιότερες – τις εργασίες του βελγικού αλιευτικού στόλου στα ύδατα του Ηνωμένου Βασιλείου.
Το 1666 – τρεις αιώνες πριν από την ένταξη της Βρετανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση – ο Βασιλιάς Κάρολος Β ‘παραχώρησε στη φλαμανδική πόλη της Μπριζ το δικαίωμα να στέλνει 50 αλιευτικά σκάφη για να ψαρεύουν στα αγγλικά ύδατα .Έκτοτε το λιμάνι της Μπριζ έχει παγώσει, οι θάλασσες του κόσμου έχουν χωριστεί σε αποκλειστικές οικονομικές ζώνες βάσει σύμβασης των Ηνωμένων Εθνών και η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ξεκινήσει μια κοινή αλιευτική πολιτική.
Ωστόσο, η Βρετανίας άφησε την ΕΕ τον Ιανουάριο και οι διαπραγματευτές έχουν αποτύχει μέχρι στιγμής να συμφωνήσουν σε έναν νέο τρόπο εκχώρησης αλιευτικών ποσοστώσεων καθώς ανακτά το καθεστώς της ως ανεξάρτητου παράκτιου κράτους.
Αυτό θα μπορούσε να τερματίσει τη σχέση αλιείας, που σφραγίστηκε από έναν ευγνώμονα Άγγλο βασιλιά που επέστρεψε από την εξορία στις Κάτω Χώρες, και παραμένει τρόπος ζωής και οικονομική γραμμή για την ακτή της Φλάνδρας.
Οι ψαράδες του Βελγίου, επομένως, αντιμετωπίζουν δύο απειλές από το Brexit. Εάν ο μικρός στόλος χάσει την πρόσβασή του στα βρετανικά ύδατα – πηγή μεταξύ 50 και 60% των εσόδων του – θα μπορούσε απλώς να γίνει μη βιώσιμος, όπως προειδοποιεί η ένωση ιδιοκτητών σκαφών. Και ακόμη και αν οι ταραγμένες διαπραγματεύσεις προκαλέσουν μια συμφωνία που διατηρεί τις ποσοστώσεις του Βελγίου, η επιστροφή τελωνειακών και κανονιστικών συνόρων στα Στενά του Ντόβερ ενδέχεται να προκαλέσει προβλήματα.
Πριν από την επιδημία, τα βελγικά σκάφη είχαν μια καλή χρονιά, και οι ιδιοκτήτες της Οστάνδης έχουν παραγγείλει τουλάχιστον τρία νέα πλοία από ένα ολλανδικό ναυπηγείο. Από αυτά ένα βρίσκεται ήδη στην προκυμαία.
Πηγή : euractiv.com
