Περισσότερες από 90 εταιρείες ενέργειας, κατασκευαστές εξοπλισμού και φορείς εκμετάλλευσης δικτύων φυσικού αερίου κάλεσαν την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να εξετάσει το ενδεχόμενο για την ανάμειξη υδρογόνου και φυσικού αερίου για χώρες της Ευρώπης που δεν μπορούν ακόμη να διαθέσουν ένα ειδικό δίκτυο υδρογόνου.
Στην κοινή επιστολή τους, οι διευθύνοντες σύμβουλοι του κλάδου υπογραμμίζουν τη σημασία της ανάμειξης υδρογόνου ως μεταβατική λύση για τις περιοχές της Νότιας και Ανατολικής Ευρώπης, οι οποίες δεν διαθέτουν επαρκές και πυκνό δίκτυο φυσικού αερίου, μπορεί να επαναχρησιμοποιηθεί αποκλειστικά για τη μεταφορά καθαρού υδρογόνου.
Οι χώρες της βορειοδυτικής Ευρώπης – το Βέλγιο, οι Κάτω Χώρες, καθώς και οι βιομηχανικοί τομείς Γαλλίας και Γερμανίας σχεδιάζουν να κινηθούν απευθείας προς ένα αποκλειστικό δίκτυο υδρογόνου, με βάση την επαναχρησιμοποίηση των υπαρχόντων υποδομών φυσικού αερίου.
Μεταξύ των οργανισμών που συνέταξαν την επιστολή, βρίσκονται υπηρεσίες όπως οι: Enagas, EnBW και Naturgy. Ακόμη περιλαμβάνονται κατασκευαστές ανεμογεννητριών όπως η General Electric και η Baker Hughes αλλά και κατασκευαστές συσκευών θέρμανσης όπως οι: Bosch, Viessman και Vaillant. Τέλος την επιστολή υπογράφουν κατασκευαστές κυψελών καυσίμου υδρογόνου (Hexis, Sunfire) καθώς και κατασκευαστές ηλεκτρολυτών (ITM Power, Lhyfe). Η επιστολή συγκέντρωσε επίσης υποστήριξη από φορείς εκμετάλλευσης δικτύων φυσικού αερίου από 15 διαφορετικά κράτη μέλη της ΕΕ.
Στρατηγική της ΕΕ για το υδρογόνο
Η επιστολή βασίζεται στη στρατηγική της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για το υδρογόνο, που παρουσιάστηκε τον Ιούλιο του περασμένου έτους, η οποία στοχεύει να αυξήσει την παραγωγή πράσινου υδρογόνου στηριζόμενη σε 100% ανανεώσιμη ηλεκτρική ενέργεια.
Στο πλαίσιο αυτών των σχεδίων, η Επιτροπή επιδιώκει να αναπτύξει μια «ειδική υποδομή υδρογόνου» που θα βασιστεί σε μεγάλο βαθμό στην επαναχρησιμοποίηση υφιστάμενων δικτύων φυσικού αερίου για τη μείωση του κόστους μετάβασης, δήλωσε ο Frans Timmermans, επικεφαλής της ΕΕ για το κλίμα.
Οι εταιρείες φυσικού αερίου στην Ευρώπη εξετάζουν τώρα τη χρήση του υφιστάμενου δικτύου φυσικού αερίου για την εξυπηρέτηση βιομηχανικών δυνητικών χρηστών υδρογόνου σε τομείς όπως οι χημικές βιομηχανίες, οι τσιμεντοβιομηχανίες και οι χαλυβουργίες που βρίσκονται στον βιομηχανικό βορρά της Ευρώπης.
Τον Ιούλιο, μια ομάδα εταιρειών υποδομής φυσικού αερίου από εννέα κράτη μέλη της ΕΕ παρουσίασε σχέδια για τη δημιουργία ενός αποκλειστικού δικτύου αγωγών υδρογόνου περίπου 23.000 χιλιομέτρων έως το 2040. Το προτεινόμενο δίκτυο θα αρχίσει να διασχίζει τη Γερμανία, τη Γαλλία, τις Κάτω Χώρες και το Βέλγιο, με περαιτέρω επεκτάσεις προγραμματισμένες για Ιταλία, Ισπανία, Τσεχική Δημοκρατία, Δανία, Σουηδία και Ελβετία.
«Ωστόσο, η εστίαση σε ένα δίκτυο αποκλειστικά για υδρογόνο αγνοεί τις ανάγκες πιο απομακρυσμένων περιοχών, οι οποίες θα επωφεληθούν από την ανάμειξη υδρογόνου σε δίκτυα αερίου», υποστηρίζει ο βιομηχανικός συνασπισμός.
Αντιδράσεις προκαλεί δυστυχώς το ενδεχόμενο της ανάμειξης των δύο αερίων στις περιβαλλοντικές οργανώσεις, οι οποίες υποστηρίζουν πως με αυτόν τον τρόπο βάζουμε από την «πίσω πόρτα», ξανά τα ορυκτά καύσιμα, στο παιχνίδι.
«Η ανάμειξη υδρογόνου είναι ένα ευαίσθητο ζήτημα», παραδέχεται ο Gniewomir Flis, ερευνητής στο think tank Agora Energiewende.
«Από τη μία πλευρά, βλέπω την αξία του συνδυασμού καθαρού υδρογόνου σε περιοχές χωρίς παράλληλα ή διπλά δίκτυα φυσικού αερίου, ή όπου δεν υπάρχουν σχέδια για σημαντικό επαναπροσδιορισμό βραχυπρόθεσμα έως μεσοπρόθεσμα», δήλωσε ο Flis στο EURACTIV.
Ωστόσο, «ένα μείγμα μέγιστου όγκου 20% σημαίνει μόνο περίπου 7% μείωση CO2», επεσήμανε, υποδηλώνοντας ότι τα οφέλη για το κλίμα είναι περιορισμένα.
Ο Flis επεσήμανε τρεις επιπλέον ανησυχίες σχετικά με την ανάμειξη υδρογόνου. Το πρώτο αφορά τη διασυνοριακή συμβατότητα των μιγμάτων αερίου, ένα ζήτημα που είπε θα μπορούσε να επιλυθεί με τη θέσπιση ενός πανευρωπαϊκού προτύπου.
Ένα δεύτερο ζήτημα σχετίζεται με τη βιομηχανική συμβατότητα. «Οι βιομηχανικές διεργασίες είναι συντονισμένες σε συγκεκριμένες συνθήκες και οι αλλαγές στο μείγμα μπορούν να οδηγήσουν σε ζημιές ή μη βέλτιστες αποδόσεις. Η διαχωρισμός στο σημείο πρόσληψης θα μπορούσε να το λύσει, αλλά φέρει φυσικά επιπλέον κόστος », δήλωσε ο Flis.
Τέλος, υπάρχουν κίνδυνοι ότι η ανάμειξη «χρησιμοποιείται ως δικαιολογία για την καθιέρωση των υπαρχουσών υποδομών φυσικού αερίου και των ροών εμπορευμάτων με την πρόθεση να καθυστερήσουν βαθύτερες και πιο δαπανηρές προσπάθειες τροποποίησης του δικτύου».
Δείτε live τις τιμές των μετοχών και των εμπορευμάτων